Twee jaar en twee maanden geleden werden de eerste foto’s van F I N I S T E R R E gemaakt in het Noorden van Frankrijk, tussen Calais en Le Havre, afgelopen december was ik er opnieuw. De week voor de Kerst, maar nu winters weer in plaats van herfst én ondertussen de kortste dagen van het jaar. Die korte dagen waren geen straf, fotograferen in de avondschemering en dan keurig op tijd voor het diner. En ‘s ochtends natuurlijk het omgekeerde, eerst ontbijten en dan voordat de zon opkwam er op uit.
In de late avond (en soms in de vroege ochtend) was het blauwe uur ruim vertegenwoordigd en langs de mond van de Somme zijn nog sporen van de Atlantic Wall, le Mur de l’Atlantique. Op de foto hiernaast een ‘gevallen bunker’ bij de monding van de Somme. Oorspronkelijk maakte de bunker (of kazemat) deel uit van de duinenrij die op haar beurt onderdeel van de kustlijn was. Door de getijdenwerking en door de zeespiegelstijging zijn de duinen geërodeerd en is de bunker in zee gevallen.
Ook zuidelijker, in het departement Seine-Maritime, even voorbij Dieppe, een gevallen bunker. Hier is het echter de plaatselijk overheid en niet de natuur die ingegrepen heeft. Omdat de monumentale bunker, gefundeerd op de rand van de krijtrotsen instabiel aan het worden was, heeft de lokale brandweer met krachtige waterstralen de kalksteen onder de fundering weggespoten en is de bunker van de rotskust gestort.
Le bunker tombé in Sainte-Marguerite-sur-Mer is nu een lokale bezienswaardigheid, ik bezocht deze voor het eerst in september 2021 en maakte bovenstaand panorama. Onderstaand een drone-opname van afgelopen december.
Het fotograferen met de drone zorgde overigens ook voor de nodige hoofdbrekens. Want terwijl ik verder reisde, richting Le Havre, stak in de loop van de dag storm Pia op. Deze eerste winterstorm maakte het vliegen met de drone al snel onmogelijk. Gelukkig was bij het invallen van de avond de storm in kracht wat afgenomen, en heb ik het er op gewaagd. Bovenstaande twee foto’s zijn in de omgeving Étretat genomen, de drone vliegt vrijwel recht loodrecht boven me dus boven land. Want hoewel mijn nieuwe drone een sterke motor heeft en ook met windkracht 7 redelijk stabiel in de lucht hangt, leek boven zee vliegen me geen goed idee. Al was het alleen maar omdat je ook rekening moet houden met het feit dat vliegen bij sterke wind veel stroom kost en de accu uitput; heb je dan nog genoeg stroom voor RTH – return home ?
Vliegen-fotograferen in de omgeving van Étretat was sowieso een avontuur want toen ik de volgende ochtend net klaar was, werd ik staande gehouden door de Gendarmerie en gevraagd hoe met met mijn autorisation zat. Nu zijn de drone regels in Frankrijk nogal strikt, maar ik kon dankzij de Franse app die ik gebruikte aan m’sieur de gendarme (altijd beleefd blijven) laten zien dat vliegen boven de zee buiten het verboden gebied viel – en het hielp natuurlijk ook dat de drone al ingepakt was, ik was vroeg begonnen toen er nog niemand te zien was, zelfs geen gendarme 😉